Spotkanie z Grażyną Barszczewską i Grzegorzem Ćwiertniewiczem - rozmowa wokół książki Amantka z pieprzem

Grażyna Barszczewska - aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna o zaskakująco szerokim i wszechstronnym emploi od lirycznych amantek po "monstra". Jej charakterystyczny, intrygujący głos znają także słuchacze audycji Polskiego Radia. Ma w swoim dorobku artystycznym ponad 200 ról dramatycznych i komediowych w teatrze, filmie i telewizji. Współpracowała z uznanymi reżyserami w kraju i za granicą. Występowała także w Kabarecie Dudek i na estradzie. Śpiewa, nagrywa płyty. Za swoje osiągnięcia otrzymała wiele nagród i odznaczeń. Jej kreację w filmie Roberta Glińskiego "Wszystko, co najważniejsze" pochwaliła sama Meryl Streep, a na planie filmu "Jakub kłamca" spotkała się z Robinem Williamsem…
Największą popularność przyniosła jej rola Niny Ponimirskiej w "Karierze Nikodema Dyzmy".

Grzegorz Ćwiertniewicz - doktor nauk humanistycznych, polonista, wykładowca akademicki, pedagog, dyrektor Technikum nr 15 im. Marii Skłodowskiej-Curie we Wrocławiu, autor książki "Krystyna Sienkiewicz. Różowe zjawisko", a także wywiadów, recenzji oraz artykułów o tematyce edukacyjnej. Należy do Polskiej Sekcji Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych (AICT/IATC). Publikuje m.in. w "Polonistyce", "Teatrze", "Śląsku", "Dyrektorze Szkoły", "Kwartalniku Edukacyjnym" i "Edukacji i Dialogu". Mieszka we Wrocławiu.

Amantka z pieprzem
Najważniejsze dla niej jest - życie, spotkanie z drugim człowiekiem. No i poczucie humoru.
Twierdzi, że w miłości - trzeba się jeszcze… lubić.
A najpiękniejszym słowem po słowie kochać jest słowo - pomagać.
Na scenie czy w filmie - skraca niepotrzebne, przegadane dialogi, ucieka przed sieczką myślową i znaczeniową.
Nie akceptuje - publicznego epatowania swoimi problemami, bólem czy stratą najbliższych. To jej i tylko jej, ale zgodziła się uchylić drzwi do swojego świata i wpuścić tam Grzegorza Ćwiertniewicza.
Powstała szczera i pasjonująca rozmowa o życiu i grze, pełna codzienności i… niecodzienności z amantką z pieprzem - jak nazwał ją jeden z wybitnych reżyserów filmowych.

6 czerwca, godz. 18.00, Kino Norwid (Sala im. Janusza Koniusza), Zielona Góra

 

Portret aktorki w rozmowie z reżyserką Kingą Dębską


Kinga Dębska i Maria Konwicka stworzyły film dokumentalny poświęcony poruszającemu życiu jednej z najbardziej fascynujących artystek drugiej połowy XX wieku. To nie tylko przypomnienie postaci Elżbiety Czyżewskiej – przywołanie fragmentów jej filmów, rozmów z bliskimi, przyjaciółmi, współpracownikami. Dokument Dębskiej i Konwickiej jest przede wszystkim próbą opisania dramatu wybitnej aktorki, która po nagłym wyjeździe z Polski do Stanów Zjednoczonych wraz z mężem, amerykańskim dziennikarzem Davidem Halberstamem, nie mogła rozwinąć skrzydeł.

Po spotkaniu odbędzie się projekcja dokumentu - filmu biograficznego „Aktorka”.

11 czerwca, godz. 16.00, Kino Norwid (Sala im. Janusza Koniusza), Zielona Góra

 

Spotkanie z Grażyną Jagielską i rozmowa wokół książki Miłość z kamienia

Miłość z kamienia - Grażyna musi poddać się terapii. Leczy się w klinice stresu bojowego. Nie była na wojnie. Nie jest żołnierzem. Jest tylko żoną korespondenta wojennego.
Książka odsłania wszystkie obsesje dręczące Grażynę Jagielską. Ciągłe oczekiwanie na telefon informujący o śmierci męża. Wstrząsający widok jego przedziurawionego pociskiem plecaka. Ta boleśnie prawdziwa opowieść, o której trudno zapomnieć, nie ma odpowiednika w literaturze. Czy można leczyć się ze stresu bojowego jak żołnierze wracający z wojskowych misji, jeśli nie wyjeżdżało się na wojnę?
Bez takiego reportera, jakim jest Wojciech Jagielski, nie zrozumielibyśmy przyczyn wybuchu wielu afrykańskich wojen czy antyrosyjskich powstań i nie poznalibyśmy wewnętrznych mechanizmów uruchamiających społeczne przemiany. Jako czytelnicy i widzowie programów informacyjnych nie zastanawiamy się, jaką cenę za newsa płaci rodzina korespondenta wojennego.

Grażyna Jagielska – z wykształcenia dziennikarka, z zamiłowania podróżniczka, z zawodu pisarka i tłumaczka. Autorka powieści (Korespondent, Fastryga, Płaskuda), przekładów, m.in. J.G. Ballarda, Fay Weldon, Joanny Trollope oraz głośnych wspomnień: Miłość z kamienia. Życie z korespondentem wojennym i Anioły jedzą trzy razy dziennie. 147 dni w psychiatryku. Jej mąż – Wojciech Jagielski – jest pisarzem, publicystą i byłym korespondentem wojennym.

13 czerwca, godz. 17.30, Festival Café (namiot na deptaku), Zielona Góra

 

Krakowski Salon Poezji w Zielonej Górze

Podczas 5. Kozzi Film Festiwal specjalna odsłona Krakowskiego Salonu Poezji w Zielone Górze. W związku z przypadającą w 2019 roku 85. rocznicą urodzin i 50. rocznicą śmierci Marka Hłaski, gość Salonu, Zdzisława Wardejn przygotował wraz z Andrzejem Buckiem oraz innymi aktorami „Wieczór autorski Marka Hłaski”. Na scenie, obok Zdzisława Wardejna, zobaczymy: Artura Belinga, Romanę Filipowską, Wojciecha Romańczyka i Radosława Walendę. W programie opowiadania Marka Hłaski: Najświętsze słowa naszego życia, List, Wielki strach i Finis Perfectus. Gospodarz Salonu: Andrzej Buck.

16 czerwca, godz. 12.00, Kino Rektorat, ul. Licealna 9

 

Spotkanie z Joanną Bator i rozmowa o książce Ciemno, prawie noc

Ciemno, prawie noc - Jedna z najgłośniejszych polskich powieści ostatnich kilkunastu lat. Wyróżniona Nagrodą Literacką NIKE i przeniesiona na wielki ekran przez Borysa Lankosza z Magdaleną Cielecką w roli głównej.
Reporterka Alicja Tabor po latach nieobecności wraca do Wałbrzycha, miasta, w którym się wychowywała. Nic nie jest tu tak, jak być powinno – od kilku miesięcy znikają dzieci, zwierzęta są mordowane, a mieszkańców opanowuje mesjanistyczno-narodowe szaleństwo. Z niejasnych powodów coraz więcej osób gromadzi się wokół samozwańczego przywódcy miasta, Jerzego Łabędzia, naśladowcy zmarłego proroka Jana Kołka, któremu, jak twierdzi, ukazała się przed laty wałbrzyska Matka Boska Bolesna. Alicja pracuje nad reportażem o trójce zaginionych dzieci, szybko jednak okazuje się, że wraz z wyjaśnieniem tajemnicy zniknięcia Andżeliki, Kalinki i Patryka reporterka odkrywa nieznane, bolesne karty z własnej przeszłości.
Powrót do miasta dzieciństwa staje się więc dojmującym powrotem do dramatów własnej rodziny: samobójstwa zafascynowanej wałbrzyskimi legendami starszej siostry Ewy, nietypowej relacji z wciąż nieobecnym ojcem i wreszcie przedwczesnej śmierci obojga rodziców. Osobiste rozliczenie z rodzinnymi tajemnicami, przekazywaną z pokolenia na pokolenie traumą i niejasnościami powojennego okresu przesiedleń, wypędzeń i ucieczek pozwala Alicji odkryć nową własną tożsamość.
„Ciemno, prawie noc – ta zbitka słów prześladowała mnie, nie dawała o sobie zapomnieć. Gdy narodziły się z niej zalążki opowieści, przeraził mnie ich mrok”.

Joanna Bator - urodziła się 2 lutego 1968 roku w Wałbrzychu. Jest absolwentką kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim oraz Szkoły Nauk Społecznych przy Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Doktor nauk humanistycznych - jej doktorat był poświęcony problematyce feministycznych teorii i dyskursu gender oraz konfrontacją feminizmu z postmodernizmem i psychoanalizą. Pracowała jako adiunkt na Wydziale Filozofii i Socjologii PAN, jak również wykładała na kilku innych uczelniach przedmioty związane z naukami społecznymi.
Czytelnikom Joanna Bator jest znana jako autorka powieści obyczajowych - ciepło przyjmowanych także przez krytykę i wielokrotnie nagradzanych. Od 2011 roku poświęciła się wyłącznie pisarstwu. Jest autorką tytułów takich, jak "Japoński wachlarz", "Kobieta", "Piaskowa góra" czy "Chmurdalia". Wydana w 2013 roku powieść "Ciemno, prawie noc" została wyróżniona Literacką Nagrodą NIKE. Została również uhonorowana m.in. Nagrodą im. Beaty Pawlak.
Jest miłośniczką kultury japońskiej i ekspertką w jej zakresie.

16 czerwca, godz. 13.00, Festival Café (namiot na deptaku), Zielona Góra

Go to top
JSN Pixel 2 is designed by JoomlaShine.com | powered by JSN Sun Framework